Hanna Banaszak - Pogoda ducha

Rano wstajesz złyWszystko z ciebie kpiNie chce ci się nicZwłaszcza żyćWiec biedny jesteśBo nie wiesz nawetZe masz prawdziwy skarbSkarb w postaci mnie!Kto rozjaśnia ci wszystkie szare dniKto nadzieje ma aż do dnaNo kto rozśmiesza gdy nie do śmiechu ciWszystko to na siebie biorę ja!Bo mnie na uśmiech zawsze staćNie lubię życia braćZbyt serio, serio zbytBo ja na przekór wszystkim tymCo zasmucają świat, uśmiecham się przez łzy!Nie rozmieniaj mnieNa humory złeGdy dopadnie splinNie top w szkle, o nieDobry dla mnie bądźKochaj, szanuj, chrońJa przy życiu cięTrzymam bądź co bądź!Niebo pełne chmurMalkontentów chórPrzekonuje ze gorzej jest niż źleNim uwierzysz w toNim się wtopisz w tłoSzybko na ratunek wzywaj mnieA ja - pogoda ducha twaNatychmiast zjawiam sięGdy czuje ze ci źleA ja - jak wierny anioł stróżPocieszam cię co dniaBeze mnie ani ruszBo mnie na uśmiech zawsze staćNie lubię życia brać Zbyt serio, serio zbytBo ja - pogoda ducha twaGdy potrzebujesz mniePo prostu zjawiam się!To mnie wymyślił dobry BógByś przez to życie złeZ nadzieja przebrnąć mógłTo ja na przekór wszystkim tymCo zasmucają świat, uśmiecham się przez łzy!