Stare Dobre Małżeństwo-Już nigdy nie będziemy kochac tak jak

Stare Dobre Małżeństwo***Miła, to sentymentalne, ale nie mogę, nie mogę zapomnieć nas wtedy, wtopionych w bursztyn ciszy. Z jaką nieśmiałą obawą dotykaliśmy swoich rąk: skrzydeł egzotycznych ptaków. To powraca do mnie To powraca do mnie To powraca do mnie jak motyw śmierci. jak motyw śmierci. Tak świeże były nasze ciała, tak czyste, ciała prawie dzieci. Kim, jak nie dziećmi byliśmy, niewinnymi, bardziej świętymi niż wszyscy święci. To jak zadra tkwi w mej pamięci. Nasze błękitne oddechy, nasze źródlane oczy jeszcze nie tknięte szronem przerażenia. Nasza czułość delikatna jak nalot pyłku na śliwkach, czysta i krucha jak płatek lodu, naiwna jak psiak. Już nigdy nie bedziemy kochać tak jak wtedy.